آیا شاهد سرانجام روزنامه نگاری خواهیم بود؟ ، نگاهی به ضربه های آشکار و نهان دنیا تکنولوژی بر پیکر مطبوعات - وبلاگ وبکو

به گزارش وبلاگ وبکو، مدتی است که روزنامه نگاری حرفه ای و مبتنی بر شواهد عینی تحت فشار قرار گرفته است، اما طی چند ماه گذشته، حملات تازه ای علیه این نوع روزنامه نگاری شروع شده است. این حملات به سرعت و پر هیجان عمل می نمایند و از بسیاری جهات مدل کسب و کار روزنامه نگاری را تغییر داده و به جای اتکا به منابع انسانی برای حفظ یکپارچگی خود بر شبکه های اجتماعی و خبرهای نامعتبر متمرکز شده است.

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، بیش از 1 هزار کارمند در BuzzFeed، AOL، بخش خبر یاهو و هاف پست مشاغل خود را از دست داده اند. شرکت های مختلف رسانه ای نیز طی سال گذشته 350 نفر را حذف نموده اند و سایتMic-a که توسط جوانان اداره می شد درست زمانی که ارزش آن 100 میلیون دلار بود، عملا کل کارکنانش را حذف کردGateHouse Media ، که 145 روزنامه، 325 نشریه عمومی و 555 وب سایت محلی در 37 ایالت را منتشر می نماید، اخیرا حداقل 60 کارمند را اخراج نموده است. نشریه فوروارد نیز پس از 121 سال انتشار در زبان ییدیش، انگلیسی یا روسی (و به تازگی هر سه) اعلام نموده به سرانجام خود نزدیک شده و حدود 30 درصد از کارکنانش از جمله سردبیر آن، اخراج شده اند.

یکی از شرکتهای تابعه صندوق دنیا سرمایه گذاری آدلن که روزنامه هایی را در نیویورک پشتیبانی می کرد در حال تعطیلی یا فروش روزنامه های خود است و بسیاری از رسانه های زنجیره ای دنیا نیز شرایطی مشابه دارند.

جیل آبرامسون، مدیر اجرایی سابق نیویورک تایمز، مدتی پیش، یک کتاب 544 صفحه ای منتشر کرد که معتقد است روزنامه نگاری باید به تعهدات قدیمی مانند صداقت و حقایق برسد. اما کناب او یک مشکل بزرگ داشت: کتاب او با عباراتی که تقریبا هر فردی (به استثناء آبرامسون) می توانست به راحتی با ترکیبی از اسناد و مدارک و گزارش های سطحی آنالیز کند، پر شده بود.

این کتاب یک شکست بزرگ برای روزنامه نگاری بود و بهانه های بسیاری را در اختیار منتقدین گذاشت، به خصوص برای بسیاری از رسانه های دیجیتال، محافظه کاران و هواداران بی اعتبار کردن روزنامه نگاری سنتی با عنوان کردن اخبار جعلی.

همه موارد فوق نشان می دهد شرایط برای روزنامه نگاری سخت است. چیزی که باعث این نگرانی می گردد این است که از لحاظ اقتصادی شرایط دشواری بر مطبوعات حاکم است. اما بسیاری از این اخراج ها در شرکت های سودآور اتفاق می افتند و بسیاری از سهامداران در بهترین بازده اقتصادی خود هستند. .

در رسانه های اجتماعی، دروغ های سمی و شایعات پر از خلاء ناشی از ناپدید شدن گزارشهای (نسبتا) قابل اعتماد را شاهدیم. این امر به ویژه از جهتی خطرناک است، که امروزه بسیاری از مصرف نمایندگان اخبار قادر به تشخیص و تفکیک منابع معتبر و نامعتبر از یکدیگر نیستند و به همین دلیل است که غول های شبکه های اجتماعی مسئولیت هایی را در خصوص آنچه منتشر می نمایند بر عهده دارند.

د فقدان این استانداردها بود که در سال 2016 ماجرای خبرهای جعلی که از کمپین دونالد ترامپ علیه هیلاری کلینتون منتشر می شد، حاشیه ساز شد. اما این فقط روباتهای روسی یا نوجوانان اروپای شرقی نیستند که خبرهای جعلیمنتشر می نمایند. بسیاری از رسانه های نامعتبر فعال در شبکه های اجتماعی نیز مشغول همین کارند.

در عین حال درگیری های جدی جف بیزوس؛ مدیرعامل آمازون و حامی اقتصادی واشنگتن پست با دیوید پکر مدیرعامل نشریه نشنال اینکوایرر نشان می دهد، بعضی روش های غیر اخلاقی نیز در پشت صحنه، رسالت روزنامه نگاری پاک را تهدید می نماید. افرادی مثل الکس جونز(منتقد، مجری، نظریه پرداز) نیز که در شبکه های اجتماعی حضوری پررنگ داشتند، با حق به جانبی تمام پس از رفتارهای نادرست در شبکه های اجتماعی و اخراج از یوتیوب و فیس بوک، همچنان به نشر بعضی محتواهای نادرست ادامه می دهند.

همه این ها نشان می دهد اشاعه دروغ در شبکه های اجتماعی می تواند هویت و سلامت سراسر اکوسیستم رسانه ای را به خطر اندازد. فیس بوک به اعتقاد تحلیل گران به عنوان ستاره خبرهای شبکه های اجتماعی عمل می نماید و تا سرانجام سال 2018، با 2.3 میلیارد کاربر و 6.8 میلیارد دلار سود دستاوردی خیره نماینده در مقایسه با مطبوعات سنتی دارد.

اپل نیز اخیرا اقدام به انتشار اخبار در سراسر پلت فرم خود نموده است. پلتفرمی که 90 میلیون بازدید دارد و می تواند نوعی نشریه داخلی قدرتمند در نظر گرفته گردد.

با همه این ها، هیچ گروه، شرکت یا فردی نسبت به شرکت های بزرگ فناوری،در خصوص تضعیف شدن روزنامه نگاری سرزنش نمی گردد. آنها تبلیغات سنتی را به وسیله درامدهای دیجیتال تصاحب کردند، نشریات داخلی ایجاد کردند و اجازه دادند توطئه ها، دروغ ها و شایعات در میان فید هایشان پخش گردد. درواقع شرکت هایی مانند فیس بوک و توییتر، دموکراسی دنیا خبر را به خطر انداخته اند و سلامت روزنامه نگاری را از بین برده اند.