روزشمار: 30 بهمن؛ درگذشت میکل آنژ - وبلاگ وبکو

روزشمار: 30 بهمن؛ درگذشت میکل آنژ

به گزارش وبلاگ وبکو، امروز سالروز درگذشت میکل آنژ، نقاش و مجسمه ساز ایتالیایی است.

میکل آنژ نقاش، مجسمه ساز و معمار بزرگ ایتالیایى در 6 مارس سال 1475 میلادی در کاپرزه در نزدیکی شهر توسکانی ایتالیا به جهان آمد و با وجود مخالفت پدرش به نقاشی و مجسمه سازی پرداخت. میکل آنژ یکی از هنرمندان نابغه تاریخ و معروف ترین چهره رنسانس ایتالیا است.

وی دومین پسر از خانواده لئوناردو دی بوناروتی سیمونی و فرانچسکا دی نری است. پس از تولد میکل آنژ، خانواده بوناروتی به فلورانس مهاجرت کرد. مادر میکل آنژ، پس از به جهان آوردن سه پسر دیگر، چشم از جهان فروبست.

او از دوران کودکی، برخلاف میل پدرش، علاقه مند به هنر و تحصیل در این رشته بود و خاتمه در پی نزاعی سخت با پدرش به هدف والای خود رسید. در سن سیزده سالگی به عنوان دستیار حقوق بگیر، در کارگاه دومنیکو گرلاندایو، استخدام شد. وی نزد استادش به کارآموزی پرداخت و پایه و اساس نقاشی روی دیوار مرطوب را یاد گرفت و مانند بسیاری از هنرمندان هم دوره خود در فلورانس، در کلیسای کوچک برانکاچی به تحصیل هنر پرداخت.

گرچه در ابتدا به نقاشی روی آورد اما غریزه طبیعی وی مشتاق هنر پیکرتراشی بود، از این رو پیش از اتمام دوره نقاشی، به عنوان استاد به مدرسه مجسمه سازی که به وسیله لورنتزوی مدیچی در باغ های مدیچی تأسیس شده بود، منتقل شد. هنوز سه سال از عضویت وی در مؤسسه و مدرسه مدیچی سپری نشده بود که لورنتزو چشم از جهان فروبست و پسرش پیروی مدیچی که فاقد استعداد و کیفیت هنری پدرش بود، جانشین او شد. در این هنگام شهر فلورانس دستخوش ناآرامی و قیام گروه های مختلف شد و جان بسیاری از هنرمندان نیز مورد تهدید و تعدی قرار گرفت. میکل آنژ با تیزهوشی غریزی خود قبل از شروع آتش جنگ به اتفاق دو تن از همراهانش به شهر بولونیا کوچ کرد.

میکل آنژ بیست ساله در بولونیا مورد استقبال محبت آمیز یکی از اعضای خانواده آلدوراندی قرار گرفت و بلافاصله قرارداد ساختن دو تندیس از پیکر مقدسین و مجسمه یک فرشته برای مقبره دومنیکوس مقدس در کلیسای سنت پترونیوس را با وی منعقد کردند. پس از یک سال اقامت در بولونیا، از جانب هیئتی در فلورانس برای احداث سالن اجتماعات شهرداری، به آن شهر دعوت شد.

میکل آنژ به زودی، استعداد خود را در زمینه نقاشی، مجسمه سازی و معماری نشان داد و طی سال های بعد شاه کارهای متعددی را خلق کرد. وی به عنوان هنرمندی از قرن شانزدهم میلادی هم چون دیگر هنرمندان این عصر، ناگزیر بود تحت حمایت حامیانی که زر و زور کافی برای سفارش دادن کارهایى در خور نبوغ او داشتند، به سر برد.

در سراسر دوران زندگی، بلندپروازی های هنری میکل آنژ، با هوس های این حامیان و ناپایداری اجتماعی زمانه و حسادت هنرمندان دیگر و نیز تعارض های اخلاقی که از درون روح خود او سرچشمه می گرفت، در معرض تهدید و بی حاصلی بود. با این حال ترکیبات او مورد قبول پیروانش قرار گرفت و در مدت چندین نسل، از آن ها تقلید می شد.

اهمیت میکل آنژ بیش از هر چیز در این بود که در هر دوره از کارش، از قوانین مرسوم فراتر می رفت و قوانینی نو بنیاد می نهاد. هنر میکل آنژ گرچه بر تمامی شیوه های قدیم فائق می آمد، در عین حال با مشخصات هیچ سبکی قابل توضیح نبود. میکل آنژ، به عنوان بزرگ ترین هنرمند عصر خود، تأثیر فراوانی بر هنر در دوره های بعد و نیز هنر در دوره رنسانس نهاد. وی در فن معماری نیز استاد بود و هنرش را در این رشته با ساختن قصر فارنز و کتابخانه فلورانس نشان داده است.

در سال 1505 میلادی، میکل آنژ را به رم خواندند تا آرامگاهی برای پاپ بسازد. با این حال پاپ تمایل داشت تا سقف کلیسای سیستین را تزیین کند. کار این سقف بین سال های 1508 میلادی تا 1512 میلادی به خاتمه رسید. روحانیت عمیق و شکوه و جلال اسلوب این سقف، آن را به صورت یکی از شاه کارهای بزرگ جهان درآورده است. هم چنین مجسمه های بزرگ حضرت موسی (ع) و عیسی (ع) و کتیبه بزرگ کلیسای سن پیر در رم و تصویر بزرگ و هنرمندانه روز محشر، از مهم ترین آثار میکل آنژ به شمار می فرایند.

اجرای کار پر اهمیت تندیس داوود که بیشتر به یک معجزه در قانون تعادل شبیه است، فکر میکل آنژ را به خود معطوف کرد. این مجسمه از سنگ مرمر بزرگی ساخته شده که چهل سال پیش از میکل آنژ، پیکرتراش دیگری به نام آگوستینو دانتونیو بدون کسب پیروزیت، برای ساخت آن اقدام کرده بود. این تخته سنگ، همچنان دست نخورده در گوشه ای قرار داشت.

میکل آنژ پیروز شد تندیس داوود را بدون در نظر گرفتن سرگذشت تاریخی و سنت نهفته در آن خلق کند. نتیجه کار میکل آنژ، تحسین و تعجب همگان را برانگیخت. اجرای این کار هنری پوشیده از چشم همگان و در محیطی دربسته انجام گرفت و پس از پرده برداری، عظمت کار این هنرمند نابغه آشکار شد. بهترین هنرمندان فلورانس مأموریت یافتند تا بهترین محل را برای استقرار این مجسمه انتخاب کنند. خاتمه به اتفاق آرا، ایوان کاخ سینوریا را برای این کار انتخاب کردند. مجسمه داوود در سال 1882 به یکی از سالن های آکادمی هنر منتقل شد.

میکل آنژ خاتمه در 18 فوریه 1564 میلادی در 89 سالگی درگذشت و در کلیسای سانتا کروچه شهر فلورانس به خاک سپرده شد.