کنترل هوشمند به یاری فرآیند دارورسانی موضعی یک تومور شایع در بچه ها آمد - وبلاگ وبکو

به گزارش وبلاگ وبکو، محققان دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران در یک پژوهش مشترک، کنترل هوشمند رهایش دارو از هیدروژل فیبروئینی ابریشم را در خدمت دارورسانی موضعی به تومور ویلمز درآوردند.

به گزارش گروه دانشگاه وبلاگ وبکو، گروه تحقیقاتی دانشکده مهندسی مکانیک دانشکدگان فنی دانشگاه تهران و مرکز تحقیقات ارولوژی دانشگاه علوم پزشکی تهران، پس از چهار سال کار پژوهشی مستمر، روش نوینی را برای دارورسانی هوشمند به منظور درمان تومور ویلمز توسعه دادند.

مصطفی باغانی، استاد دانشکدگان فنی دانشگاه تهران درباره ساخت و شبیه سازی دارورسانی هوشمند تومور ویلمز، گفت: تومور ویلمز از جمله تومور های بدخیم است که در کلیه ایجاد شده و بیشترین احتمال بروز آن در بچه ها دیده می گردد. دارورسانی رایج برای این نوع تومور به علت مقاومت دارویی این تومور به دز بالای دارو، از معضلات درمان این نوع سرطان است. در روش حاضر، روش نوینی برای دارورسانی کنترل شده به صورت موضعی به تومور ویلمز توسعه داده شده است.

وی اضافه نمود: روش پیشرفته به وسیله تیم تحقیقاتی حاضر، برای اولین بار در کشور این امکان را فراهم نموده که آزادسازی کنترل شده داروی وین کریستین دوکسوربیسین به وسیله نانو کامپوزیت هیدروژل فیبروئین ابریشم صورت گیرد. هیدروژل فیبروئین ابریشم نوعی پروتئین جوابگو نسبت به تنش برشی است که با وارد شدن تنش برشی به حالت مایع درآمده و قابل تزریق است. در دارورسانی کنترل شده به منظور اثرگذاری، علاوه بر امکان آزاد شدن دارو، زمان بندی نیز تأثیرگذار است. امواج فراصوت موجب شکستن پیوند های یونی در فیبروئین ابریشم شده و موجب آزاد شدن دارو با دز بالاتری می گردد، در صورتی که امواج فراصوت قطع گردد، هیدروژل به حالت اولیه خود برگشته و رهایش قطع می گردد. بعلاوه میدان مغناطیسی کنترل شده به عنوان ابزاری ثانویه با تأثیر بر نانوذرات مغناطیسی هیدروژل راه را برای کنترل دارورسانی دارو دقیق تر هموار می کند و تحقیقات گسترده ای به وسیله تیم پروژه در این زمینه اجرا شده است.

مصطفی باغانی با اشاره به موفقیت تیم تحقیقاتی دانشکده مهندسی مکانیک دانشکدگان فنی دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکی تهران، انسجام و پشتکار تیم حاضر را برای توسعه تحقیقات به سطوح بالینی در آینده نزدیک نوید داد.

استاد دانشکدگان فنی دانشگاه تهران اضافه نمود: از سوی دیگر برای پیش بینی محل تزریق، تعداد تزریق، زمانبندی و کنترل مقدار رهایش دارو از شبیه سازی مالتی فیزیک و اجزا محدود استفاده شد.

وی در سرانجام با اشاره به کاربرد های این نوع دارورسانی گفت: امکان دارورسانی کنترل شده و موضعی برای درمان سرطان، به واسطه خاصیت زیست تخریب پذیری هیدروژل فیبروئین ابریشم و ماندگاری طولانی آن در داخل بدن، فراهم می گردد.