چه کسی می تواند فیلم کرونا را بسازد؟ - وبلاگ وبکو

به گزارش وبلاگ وبکو، روزنامه هفت صبح - مرجان فاطمی: بعد از وقوع هر حادثه مهم تاریخی یا بلایای طبیعی معمولاً کارگردان های مهم دنیا آستین بالا می زنند و برای نمایش ابعاد گسترده آن دست به ساخت اثری سینمایی می زنند. فیلم های فراوانی درباره ویرانی های برجا مانده از سیل و زلزله و سونامی و انواع و اقسام بیماری ها و خشکسالی ها و ... ساخته شده و احتمالاً خیلی زود یکی از کارگردان های مهم دنیا دست به کار ساخت فیلمی درباره موج گسترده نفوذ ویروس کرونا در دنیا هم می گردد.

کرونا علاوه بر اینکه واقعه ای مهم در سطح جهان است و امنیت کل جهان را به خطر انداخته است، این روزها مهم ترین بحث روز جامعه ماست. سبک زندگی ایرانیان به واسطه هراس عمومی از ابتلا به این ویروس تغییر نموده و از این جهت می تواند سوژه مناسبی برای کارگردان های ایرانی هم باشد. اما کدام یکی از کارگردان های ایرانی می توانند بهترین فیلم را با این سوژه بسازند؟

محمدحسین مهدویان

محمدحسین مهدویان با ساخت مستنشد آخرین روزهای زمستان و فیلم های ایستاده در غبار و ماجرای نیمروز و ماجرای نیمروز 2: رد خون و البته درخت گردو ثابت کرد کارگردانی است که تسلط فراوانی در بازسازی وقایع مهم دارد. او در آخرین روزهای زمستان و ایستاده در غبار دست به مستندسازی زد و از دو واقعیت مهم تاریخی پرده برداشت. در ماجرای نیمروز و رد خون با اینکه سراغ مستندسازی نرفت و اثری کاملاً دراماتیک فراوری کرد اما باز هم ابعاد گسترده دو اتفاق مهم را تمام و کمال به تصویر کشید.

در آخرین فیلمش درخت گردو دست به بازسازی واقعه بسیار مهم بمباران شیمیایی سردشت زد و داستان قادر مولان پور یکی از بازماندگان بمباران شیمیایی سردشت را روایت کرد؛ داستانی که در دل تاریخ گم شده و نهادهای حقوق بشر و سازمان ملل نیز در مقابلش سکوت اختیار کردند. حالا به نظر می رسد مهدویان از جمله کارگردان هایی است که می تواند واقعیت این روزهای جامعه و هراسی که در دل مردم وجود دارد و فعالیت های مختلف مسئولان و پزشکان و شرایط بیمارستان ها و ... را به تصویر بکشد.

البته طبیعتاً باید مدتی طولانی از این واقعه بگذرد و واقعیت خیلی از موارد روشن گردد تا بتواند به عنوان یک اثر سینمایی دست به ساخت آن بزند.

مصطفی کیایی

بلافاصله بعد از حادثه آتش سوزی ساختمان پلاسکو، مصطفی کیایی خاطرنشان کرد که میخواهد فیلمی با موضوع این حادثه بسازد. او خیلی زود دست به کار فراوری چهارراه استانبول زد و از این جهت می توان نامش را جزء فهرست کارگردان های علاقه مند به ساخت فیلم بر اساس حوادث مختلف به حساب آورد.

گرچه فیلم چهارراه استانبول جزء آثار قابل قبول این کارگردان نبود و آن طور که باید در نمایش گستردگی این واقعه و هراس عمومی جامعه چندان پیروز عمل نکرد اما کیایی با پیوند زدن این حادثه به زندگی دو جوان ایرانی، هیجان فراوانی ایجاد کرد. از همه مهم تر اینکه تصویری از کوشش شبانه روزی و جانفشانی مأموران آتش نشانی در این حادثه به نمایش گذاشت و از کوشش های آنها قدردانی کرد. البته طبیعتاً آتش سوزی پلاسکو با شرایط فعلی جامعه ما متفاوت است و ساخت فیلم درباره کرونا احتیاج به آنالیز جامع تر و همه جانبه تر دارد.

هفته گذشته اولین قسمت از سریال همگناه به کارگردانی کیایی در شبکه نمایش خانگی توزیع شد و فراوری آن کماکان ادامه دارد. فعلاً کیایی درگیر ساخت این سریال است و هنوز درباره ساخت اثری درباره کرونا اظهارنظری ننموده است.

مجید مجیدی

مجید مجیدی معمولاً سوژه فیلم هایش را از میان اقشار آسیب پذیر جامعه انتخاب می نماید اما اگر به خاطر داشته باشید فیلم بدوک را براساس واقعیت هایی درباره محرومیت های جنوب شرق کشور و تأثیری که روی زندگی مردم گذاشته است ساخت و به خاطر سوژه جسورانه ای که داشت دچار چالشی اساسی شد. مجیدی به خوبی می داند چطور می توان از دل یک واقعه مهم و تلخ، داستانی جذاب درباره نوجوانان بیرون بکشد و با جزئیات فراوان اثرپذیری این قشر از وقایع را به تصویر بکشد.

نرگس آبیار

در میان فیلمسازان نسل جدید، نرگس آبیار هم ثابت نموده است توانایی ساخت فیلم براساس وقایع مهم تاریخی را دارد. او در شیار 143، نفس و شبی که ماه کامل شد دست روی یک سری از وقایع مهم تاریخی گذاشت و هر بار هم پیروز شد احساسات مخاطبانش را درگیر و نظر داوران جشنواره های مختلف را جلب کند و مورد توجه منتقدان قرار بگیرد. به نظر می رسد آبیار این بار هم به خوبی می تواند فیلمی درباره تأثیری که نفوذ ویروس کرونا روی زندگی مردم گذاشت است، بسازد و باز هم مخاطبانش را تحت تأثیر قرار دهد.